T.C. YARGITAY
2.Hukuk Dairesi
Esas: 2012/13134
Karar: 2012/17522
Karar Tarihi: 25.06.2012
BOŞANMA DAVASI – ORTAK ÇOCUĞUN VELAYETİNİN BOŞANMA KARARI İLE ANNEYE VERİLMİŞ OLMASI – ANNENİN ÇOCUĞA FİZİKSEL ŞİDDET UYGULADIĞI – ÇOCUĞUN FİİLEN SÜREKLİ BABASIYLA BİRLİKTE YAŞADIĞI – ÇOCUĞUN VELAYETİNİN BABAYA VERİLMESİ GEREĞİ
ÖZET: Tarafların ortak çocuğunun velayetinin boşanma kararı ile davalı-davacı anneye verilmiş olmasına karşılık; çocuğun sürekli babasıyla birlikte yaşadığı, velayetinin babasına verilmesini talep ettiği ve annenin bu çocuğa fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmıştır. İdrak çağında olan bu çocuğun açıkladığı görüşüne değer verilmemesini gerektirebilecek ve çocuğun üstün yararı olabilecek nitelikte bir durum mevcut değildir. Çocuğun velayetinin davacı-davalı babaya verilmesi gerekir.
(4721 S. K. m. 337)
Dava ve Karar: Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle birleşen davada, davalı-davacı annenin boşanma kararı ile birlikte velayetleri kendisine verilen ve halen yanında kalan müşterek çocukları O. ve G. için iştirak nafakası talep etmiş olmasına ve mahkemece de bu iki çocuk için ayrı ayrı 350’şer TL iştirak nafakasına hükmedildiğinin anlaşılmasına göre; davacı-davalı kocanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Mahkemece 1997 doğumlu tarafların ortak çocuğu V.’ın velayetinin boşanma kararı ile davalı-davacı anneye verilmiş olmasına karşılık; toplanan delillerden, çocuğun sürekli babasıyla birlikte yaşadığı, velayetinin babasına verilmesini talep ettiği ve annenin bu çocuğa fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. İdrak çağında olan bu çocuğun açıkladığı görüşüne değer verilmemesini gerektirebilecek ve çocuğun üstün yararı olabilecek nitelikte bir durum mevcut değildir. O halde; V.’ın velayetinin davacı-davalı babaya verilmesi gerekirken; yazılı gerekçeyle reddi doğru görülmemiştir.
Sonuç: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.06.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.
