T.C. YARGITAY
2.Hukuk Dairesi
Esas: 2017/6182
Karar: 2017/14100
Karar Tarihi: 06.12.2017
BOŞANMA DAVASI – ÖZEL BOŞANMA SEBEBİNE DAYALI OLARAK AÇILAN DAVADA GENEL BOŞANMA SEBEBİYLE BOŞANMA KARARI VERİLEMEYECEĞİ – KADININ BOŞANMA DAVASINDA DELİLLERİN ÖZEL BOŞANMA SEBEBİ YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ GEREĞİ
ÖZET: Özel boşanma sebebine dayalı olarak açılan davada genel boşanma sebebiyle boşanma kararı verilemez. O halde mahkemece, davacı kadının boşanma davasında, delillerin özel boşanma (hayata kast, pek kötü muamele veya onur kırıcı davranış) sebebi yönünden değerlendirilerek ve bu hukuki sebebe dayalı olarak karar verilmesi gerekirken, evlilik birliğinin sarsılması sebebi ile tarafların boşanmalarına karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
(4721 S. K. m. 162, 166) (6100 S. K. m. 26, 323, 326)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından her iki boşanma davası ve ziynet alacağı davasında vekalet ücreti yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası ve ziynet alacağı davasının kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Tarafların boşanma davalarına yönelik temyiz taleplerinin incelenmesi yönünden;
Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez (HMK m.26/1). Davacı kadın dava dilekçesinde hayata kast, pek kötü muamele veya onur kırıcı davranış sebebine (TMK m. 162) dayalı olarak boşanmaya karar verilmesini talep etmiş, mahkemece evlilik birliğinin sarsılması (TMK m. 166/2) hukuksal sebebine dayalı olarak boşanma kararı verilmiştir. Özel boşanma sebebine dayalı olarak açılan davada genel boşanma sebebiyle (TMK m.166/2) boşanma kararı verilemez. O halde mahkemece, davacı kadının boşanma davasında, delillerin özel boşanma (hayata kast, pek kötü muamele veya onur kırıcı davranış) sebebi yönünden değerlendirilerek ve bu hukuki sebebe dayalı olarak karar verilmesi gerekirken, evlilik birliğinin sarsılması (TMK m. 166/2) sebebi ile tarafların boşanmalarına karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
2- Tarafların ziynet alacağı davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi yönünden:
a) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin temyiz itirazları yersizdir.
b) Davacı-karşı davalı kadının temyiz itirazlarına gelince:
Yargılama gideri haksız çıkan taraftan alınır (HMK m. 326). Vekalet ücreti de yargılama giderlerindendir (HMK m. 323). Davacı kadının kabul edilen ziynet alacağı davasına yönelik kendisini vekil ile temsil ettiren davacı kadın lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince vekalet ücreti takdir edilmemesi doğru görülmemiştir.
Sonuç: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2/b. bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2a. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, bozma sebebine göre yeniden hüküm kurulması gerekli hale gelen, erkeğin boşanma davasına yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.12.2017
